Książę polski Władysław Biały z dynastii Piastów to jedna z barwniejszych postaci wśród książąt dzielnicowych na ziemiach polskich w XIV stuleciu, spośród których wyróżniał się swoją osobowością. W literaturze XIX i XX wieku był oceniany przeważnie negatywnie. Autor stara się jednak na nowo oświetlić postać tego księcia na tle epoki, wyrażając w sumie pozytywną o nim opinię. Rozważa więc, jak był on oceniany przez współczesnych, jak rysowała się jego postać na tle ówczesnych władców bądź osobistości politycznych, na przykład królów polskich Kazimierza Wielkiego czy Ludwika Andegaweńskiego i innych, jakie też odnosił sukcesy, a jakie ponosił klęski w swoim bardzo ciekawym życiu, które biegło mu w rozmaitych rolach: jako księcia na Kujawach, wytrwałego podróżnika, wreszcie mnicha w odległej Burgundii i opata-gubernatora na Węgrzech czy pretendenta do tronu polskiego po Kazimierzu Wielkim. Przedstwiona monografia podsumowuje aktualny stan wiedzy o życiu i działalności Władysława Białego.

(notka wydawcy)

Notka o autorze:

Józef Śliwiński (ur.1947), prof. dr hab., kierownik Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Zajmuje się głownie historią cystersów w Polsce średniowiecznej, ostatnimi Piastami z linii kujawskiej, dziejami ziemi lubawskiej oraz Podlasia i Grodzieńszczyzny w Wielkim Księstwie Litewskim. Opublikował ok. l35 prac, w tym 12 książek, przykładowo: Kazimierz Wielki. Kobiety a polityka, Olsztyn 1994; Studia z dziejów Lubawy i okolic do l939 roku, Olsztyn 1996; Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1996; Zakon Krzyżacki a cystersi z Oliwy i Pelplina, Warszawa 1999; Powiązania dynastyczne Kazimierza Wielkiego a sukcesja tronu w Polsce, Olsztyn 2000 czy Grodzieńszczyzna i Podlasie w XIV-XVI wieku w Wielkim Księstwie Litewskim (wielkoksiążęce puszcze i włości, eksploatacja, pożary), Olsztyn 20l0.

Dane szczegółowe: