Notka o książce:
Losy noszącego od 1253 r. tytuł króla Rusi Daniela Romanowicza były niezwykłe. Osierocony w wieku czterech lat przez ojca, potężnego Romana Mścisławowicza
(? 1205 r.), dzięki własnym talentom, wsparciu matki i młodszego brata, zdołał przetrwać kilkunastoletni okres wygnania, by najpierw odzyskać księstwo włodzimierskie, następnie zjednoczyć w swych rękach Wołyń, a w końcu stworzyć silne i rozległe państwo, Ruś halicko?wołyńską. Daniela można uznać za jednego z najciekawszych i najpotężniejszych Rurykowiczów żyjących w XIII w. Należał on równocześnie w swoim czasie do grona najbardziej wpływowych władców Europy Środkowo ? Wschodniej. Utrzymywał różnorodne kontakty z Mongołami, Cesarstwem Rzymsko?Niemieckim, Cesarstwem Nicejskim, papiestwem, Węgrami, Czechami, kilkoma państwami niemieckimi (w tym z Zakonem Krzyżackim), Litwą, księstwami polskimi.

Działalność Daniela jest na różne sposoby blisko związana z dziejami polskimi. W jego otoczeniu powstawała Kronika halicko ? wołyńska, władcę tego łączyły bliskie więzy pokrewieństwa i powinowactwa z Piastami. W skład jego władztwa wchodziły między innymi Przemyśl, Jarosław, Bielsk Podlaski czy też Drohiczyn, w którym władca był koronowany. Z tych powodów biografię króla Rusi należy traktować nie tylko jako pracę z dziejów obcych, lecz również jako wkład w lepsze poznanie historii krajowej.

Spis treści:

1. Wstęp
1.1. Struktura pracy
1.2. Założenia metodyczne
1.3.Podziękowania
2. Biografia polityczna Daniela
2.1. Dziedzic Romana
2.2. Trudne lata 1205-1217
2.3. W cieniu teścia
2.4. Władca Wołynia walczy o Halicz
2.5. Najazd Batu chana i jego następstwa dla Romanowiczów
2.6. U szczytu 1245-1258
2.7. Załamanie - najazdy Burundaja i ich skutki
2.8. Ostatnie lata
3. Epilog
3.1. Sprawy następstwa
3.2. Uwagi ogólne
4. Aneksy
5. Bibliografia
Indeks osobowy


Dariusz Dąbrowski (ur. 1965 w Wąbrzeźnie) - polski historyk. Ukończył LO w Wąbrzeźnie, a następnie historię i ochronę dóbr kultury na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizuje się w genealogii Rurykowiczów. Doktorat uzyskał w 2000 za pracę Polityka małżeńska Romanowiczów książąt halicko-wołyńskich. Pracuje na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Publikacje: Rodowód Romanowiczów książąt halicko-wołyńskich, Poznań-Wrocław 2002; Genealogia Mścisławowiczów. Pierwsze pokolenia (do początku XIV wieku) (2008)